நான் ஏன் இந்தி படிக்க வேண்டும்?
அறிமுகம்:
மொழி என்பது மனித சமூகத்தின் அடையாளமட்டுமல்ல, அது ஒரு வாழ்வியல் அடித்தளம். உலகில் எந்த சமூகத்தையும் அதன் மொழியின்றி பார்வையிட முடியாது. நான் தமிழன். தமிழ் என் தாய்மொழி, என் அடையாளம், என் உயிர்மொழி. இந்நிலையில், "நான் ஏன் இந்தி படிக்க வேண்டும்?" என்ற கேள்வி, ஒரு தமிழனின் மனதில் எச்சரிக்கையாக எழுவது எளிமையான ஒன்றல்ல – இது மிகக் கூர்மையான சமூக, அரசியல், கல்வி சார்ந்த உணர்ச்சி மிக்க மற்றும் நியாய மிக்க கேள்வி.
வாதம் – இந்தி படிக்க வேண்டும் என வாதிடும் தரப்பு கூறும் அம்சங்கள்:
-
தேசிய ஒருமைப்பாடு
ஒரே நாடு, ஒரே மொழி என்ற எண்ணத்தில் நாட்டை ஒருமைப்படுத்த வேண்டுமென சிலர் கருதுகிறார்கள். "இந்தி பேசும் நாடு" என்ற தவறான கருத்தை ஊக்குவிக்கும் வகையில், சில அரசியல் அமைப்புகள் இந்தியை தேசிய மொழியாக ஏற்க வலியுறுத்துகின்றன. -
பணியிட வாய்ப்புகள்
குறிப்பாக வட இந்திய மாநிலங்களில் அரசு வேலைகள், ரயில்வே, வங்கிகள், காவல் துறைகள் போன்றவற்றில் இந்தி அறிந்தால் பயனுள்ளதாக இருக்கும் என்பார்கள். -
பொதுத் தொடர்பு
இந்தியா முழுவதும் பயணம் செய்யும் போது இந்தி தெரிந்தால் வசதியாக இருக்கும் என்கிறார்கள். -
முகாமை மற்றும் அரசியல் தளங்களில் இணை மொழி தேவைகள்
நாடாளுமன்றம், அரசு அறிக்கைகள், நீதிமன்ற ஆவணங்கள் போன்றவை இந்தியிலும் இருக்கும் என்பதால், அதை படிக்க வேண்டும் என வாதிடுகின்றனர்.
பிரதிவாதம் – தமிழனின் நோக்கம்: “நான் ஏன் இந்தி படிக்க வேண்டும்?”
1. மொழி திணிப்பு – ஜனநாயக விரோதம்
மூன்றாம் மொழியாக இந்தி படிக்க வேண்டும் என்ற கட்டாயத்தை அரசு பிறப்பிக்கிறது. ஆனால், கட்டாயம் என்ற வார்த்தையே கல்விக்கே எதிரானது. கட்டாயம் என்பது அடக்கம். தேர்வின் வழியல்ல, திணிப்பின் வழியாக ஒரு மொழியை அழுத்துவது, மொழிச் சுதந்திரத்தையும் மாணவர்களின் மனநலத்தையும் பாதிக்கும்.
உதாரணம்: 2020-ஆம் ஆண்டு மத்திய கல்வி கொள்கை (NEP) மூன்றாம் மொழி கொள்கையை தூண்டியது. தமிழகம் அதற்கு கடுமையான எதிர்ப்பு தெரிவித்தது. “ஒரே நாடு, ஒரே மொழி” என்ற எண்ணம் நியாயமற்றது. பல்தொன்மை கொண்ட நாட்டில் இது இயலாது.
2. தமிழின் பெருமை – ஒரு மூத்த மொழியின் உரிமை
தமிழ் ஒரு செம்மொழி. தமிழின் இலக்கியம், இலக்கணம், தத்துவம், அரசியல், பண்பாடு ஆகியவை உலகளாவிய கவனம் பெற்றவை. இத்தகைய ஒரு மொழியை பேசும் மக்கள், ஏன் மற்றொரு மொழியை கட்டாயமாக கற்க வேண்டும்?
உதாரணம்: UNESCO பல தமிழ்ப் பாரம்பரியங்களை உலக மரபுப் பட்டியலில் சேர்த்திருக்கிறது – ஜல்லிக்கட்டு, சிலம்பாட்டம், சங்க இலக்கியங்கள் உள்ளிட்டவை.
3. நடைமுறை சிக்கல்கள் – பள்ளி மாணவர்கள் மீது அழுத்தம்
மூன்றாம் மொழி படிப்பு மாணவர்களின் மன அழுத்தத்தை பெருக்குகிறது.
-
ஏற்கனவே மாணவர்கள் தமிழ், ஆங்கிலம், கணிதம், அறிவியல் போன்ற பாடங்களில் கணிசமான அழுத்தம் மயிரிழையில் நடந்துகொள்கிறார்கள்.
-
இதனுடன் இந்தியைச் சேர்க்கும் போது, அது பாடத்தில் மட்டுமல்ல, வாழ்விலும் பின்னடைவை ஏற்படுத்தும்.
2022-இல் தமிழ்நாட்டில் நடத்தப்பட்ட ஒரு ஆய்வில், “மூன்றாம் மொழி கொள்கை பள்ளி வீழ்ச்சிக்கு ஒரு காரணம்” என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
4. பொது அறிவு = ஆங்கிலம், இந்தி தேவையில்லை
இன்றைய உலகம் ஆங்கிலத்தை பொதுமொழியாக ஏற்கின்றது. உலகளாவிய வேலை வாய்ப்புகள், தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி, கல்வி, மருத்துவம் என அனைத்தும் ஆங்கில வழியில் தான் உள்ளது.
உதாரணம்: IIT, IIM, AIIMS போன்ற அனைத்து முக்கிய தேசிய நிறுவனங்களிலும் ஆங்கிலமே முக்கிய மொழி. இந்தி தெரியாததால் எந்தவொரு மாணவனும் இழப்புக்கு உள்ளாகவில்லை.
5. அரசியல் நோக்கமுள்ள திணிப்பு
இந்தி என்பது அரசியல் சாதனமாக மாறியுள்ளது.
-
மொழி பாசத்தைக் காரணமாக்கி, வாக்குச் சேகரிக்க, மத்திய அதிகாரத்தை மாநிலங்களுக்கு திணிக்க, இந்தி பயன்படுகிறது.
-
இது கல்விச் சுதந்திரத்திற்கும், மாநில சுயாட்சி உரிமைக்கும் எதிரானது.
உதாரணம்: ரயில்வேப் பணியிடங்களிலும், தேர்வுகளிலும் இந்தி மிகுந்த அளவில் இடம்பெறுவது – தமிழ் போன்ற மொழிகள் புறக்கணிக்கப்படுவது.
முடிவுரை:
நான் இந்திக்கு எதிரானவன் அல்ல. ஆனால் இந்தி திணிப்புக்கு உறுதியான எதிரானவன்.
மொழி என்பது கடவுள் அளித்த அழகான பரிசு. அதை விருப்பத்தின் அடிப்படையில் கற்க வேண்டும். விருப்பத்திற்குப் பதிலாக அடக்குமுறையால் கற்றுத்திருத்தும் மொழி என்பது வாழ்வுக்கும் கல்விக்கும் தீங்கு தரும்.
அதனால் நான் கேட்கிறேன்:
தமிழனாய் பிறந்த எனக்கு –
என் தமிழ் எனக்கு போதாதா?
என் ஆங்கில அறிவால் எனக்கு என்ன குறையிருக்கிறது?
என் வாழ்க்கையின் எல்லா அடையாளங்களும் தமிழ்மூலம் வரும்போது…
நான் ஏன் இந்தி படிக்க வேண்டும்?
