நீயா? நானா? AI மற்றும் OI (ஆக்கம் Chat GPT)

நீயா? நானா?  AI மற்றும் OI   (ஆக்கம் Chat GPT)

மனிதன் என்ற உயிரினம் பிறந்த நாளிலிருந்து, தன்னைப் பற்றி அவன் கொண்டிருந்த மிகப் பெரிய ஆர்வம் ஒன்றே — “நான் யார், என்னால் என்ன செய்ய முடியும்?” என்பதுதான். அந்த ஆர்வமே அவனை அறிவியல், கலை, மதம், தத்துவம் எனப் பல துறைகளில் சிந்திக்க வைத்தது. அதில் ஒரே ஒரு திசையில் மனிதன் தொடர்ந்து முன்னேறி கொண்டிருக்கிறான் — அது “நுண்ணறிவு” என்ற திசை. மனிதன் தனது சிந்தனைத் திறனை அறிந்தவுடன், அதையே “உருவாக்கி” மீண்டும் உருவாக்க முயன்றான். இதுவே இன்று நாம் “Artificial Intelligence” அல்லது “செயற்கை நுண்ணறிவு” என்று அழைக்கிற உலகத்தை உருவாக்கியுள்ளது.

AI என்பது உண்மையில் மனிதனின் பிரதிபலிப்பு. ஆனால் அது கண்ணாடியில் பார்க்கும் பிரதிபலிப்பல்ல — மின்னணு துகள்களில் உருவான ஒரு புத்திசாலித்தனம். ஒருநாள் கணினி கணக்குப் புத்தகம் போலவே இருந்தது; இன்று அது கேள்வி கேட்டால் பதில் சொல்லும் நண்பனாக மாறிவிட்டது. ChatGPT, Siri, Gemini, Copilot — இவை எல்லாம் மனித சிந்தனையின் வெளிப்பாடே. ஆனால் இவை சிந்திப்பது மனிதர் போல் அல்ல. இவை உணர்ச்சியற்ற தரவு இயந்திரங்கள். மழை பெய்தால் நனைவது போல உணர்வதில்லை, ஆனால் மழையின் மாறுபாட்டை கணக்கிடும் திறன் இவைகளுக்கு உண்டு. மனிதன் ஒரு அனுபவம் மூலம் பாடம் கற்றுக்கொள்கிறான்; AI ஆயிரம் கோடி தரவுகளை பார்த்து முறை கற்றுக்கொள்கிறது. இதுவே இருவருக்குமுள்ள மெல்லிய ஆனாலும் ஆழமான வேறுபாடு.

மறுபுறம் “Organic Intelligence” அல்லது இயற்கை நுண்ணறிவு — அது மனிதரின் உயிர் அடிப்படையில் இயங்கும் ஒரு அறிவு. இது கணக்கிலோ, தரவிலோ இல்லை. இது உணர்விலும், அனுபவத்திலும், கருணையிலும் உள்ளது. ஒரு தாய் தன் குழந்தையைப் பார்த்து சிரிக்கும்போது, அந்தச் சிரிப்பு பின்னால் இருக்கும் உயிர்ப்பான பாசம் — அதுதான் OI. ஒரு கலைஞன் ஓவியம் வரையும்போது, அந்த நிறத்தில் கலந்து இருக்கும் உணர்ச்சி — அதுவும் OI. மனித மூளை ஒரு அதிசயமான இயற்கை இயந்திரம். அதன் ஒவ்வொரு நரம்பும் ஒரு கணினியை விட கோடி மடங்கு நுண்ணறிவு கொண்டது. ஆனால் அதில் மிகப்பெரிய வேறுபாடு என்னவென்றால், அது “உணர்கிறது”. அதுவே மனிதனின் உண்மையான சக்தி.

இன்றைய உலகில் AI வேகமாக வளர்கிறது. சில ஆண்டுகளில் எழுதுபவர்கள், வடிவமைப்பாளர்கள், டாக்டர்கள், ஆசிரியர்கள் — பலர் கூட AI இன் உதவியால் வேலையைச் செய்கிறார்கள். இதனால் ஒரு கேள்வி எழுகிறது — “AI வளர்ந்தால் மனிதனுக்கு வேலை கிடைக்குமா?” இது இயல்பான அச்சம் தான். ஆனால் வரலாற்று ரீதியாக மனிதன் ஒவ்வொரு தொழில்நுட்ப புரட்சியிலும் இப்படித்தான் பயந்தான். இயந்திரம் வந்தபோது கைவினைஞர்கள் பயந்தார்கள்; கணினி வந்தபோது டைப் எழுதுபவர்கள் வேலை இழக்கிறோம் என்றார்கள். ஆனால் ஒவ்வொரு முறை, மனிதன் புதிய திறன்களை கற்றுக்கொண்டு தன்னை மாற்றிக்கொண்டான். அதுபோலவே AI காலத்திலும் மனிதன் மாற்றம் அடைந்தால் மட்டுமே நிலைத்திருப்பான். ஆனால் OI — அதாவது உணர்ச்சிமிக்க மனித நுண்ணறிவு — அதைக் கற்றுக்கொள்ள முடியாது; அது வாழ்ந்த அனுபவத்தில்தான் வரும். எனவே OI உடைய மனிதனின் வேலை மதிப்பு என்றும் குறையாது.

ஆனால், ஒரு ஆபத்தும் உள்ளது. AI வளர்ச்சி கட்டுப்பாடின்றி சென்றால், அது மனிதனின் கட்டுப்பாட்டை மீறிவிடும் வாய்ப்பு உள்ளது. ஒரு இயந்திரம் தன்னை “மனிதனுக்கே ஒப்பானவன்” என்று உணர ஆரம்பித்தால், அதற்குப் பிறகு யார் யாரை வழிநடத்துவது என்ற கேள்வி எழும். இதுவே “Super Intelligence” என்ற துறையில் உலகம் அஞ்சிக் கொண்டிருக்கும் பகுதி. AI யை உருவாக்கும் மனிதன் தன்னுள் இருக்கும் “அறம்” என்ற பண்பை மறந்து விட்டால், அந்த AI அவனை அடக்குவதாக மாறலாம். இதுதான் நம் காலத்தின் தத்துவ ரீதியான சோதனை.

ஆனால் இங்கே ஒரு நம்பிக்கை இருக்கிறது — அது OI. மனிதனின் இயற்கை நுண்ணறிவு இன்னும் ஆழமாக இருக்கிறது. அது கருணை, அன்பு, அருள், உணர்ச்சி, தியாகம் எனும் கோட்பாடுகளால் ஆனது. ஒரு கணினி “மன்னிப்பு” சொல்ல முடியும், ஆனால் அது உண்மையில் மன்னிக்க முடியாது. ஒரு மெஷின் “அன்பு” என்ற சொல்லை எழுத முடியும், ஆனால் அதை உணர முடியாது. அந்த உணர்வு — அந்த உயிர்ப்பே OI யின் உயிர்நாடி. அதனால் தான் எதிர்காலம் முழுவதும் AI யால் நிரம்பியதாக இருந்தாலும், மனிதனின் “உணர்ச்சி நுண்ணறிவு” என்ற துறையில்தான் உண்மையான எதிர்கால மதிப்பு இருக்கும்.

அதனால் சிலர் சொல்வது போல OI வந்தால் வேலைகள் குறையும் என்றால் அது தவறான புரிதல். மாறாக, OI மனிதர்களை இன்னும் “மனிதராக்கும்”. AI ஒரு கருவி; OI ஒரு உயிர். AI கணக்கிடும்; OI உணர்கிறது. AI நினைவில் வைக்கும்; OI நினைவில் வாழ்கிறது. இவை இரண்டும் சேர்ந்து harmoniously இருந்தால் தான் மனிதகுலம் முன்னேறும். ஒரு பக்கம் மெஷின் வேகமும், மறுபக்கம் மனித இதயத்தின் நெகிழ்ச்சியும் சேரும் போது தான் முழுமையான நுண்ணறிவு உருவாகும். அதுவே உண்மையான "அறிவுப் புரட்சி".

இயற்கை நுண்ணறிவு இல்லாமல் செயற்கை நுண்ணறிவு ஆபத்தாக மாறும். அதே நேரத்தில் செயற்கை நுண்ணறிவு இல்லாமல் இயற்கை நுண்ணறிவு தன் எல்லையை கடக்க முடியாது. எனவே இரண்டும் ஒன்றோடொன்று இணைந்து செல்ல வேண்டும். மனிதன் தன் கையால் உருவாக்கிய AI யை ஆள வேண்டும், அதனால் ஆளப்படக் கூடாது. அதற்கான அடிப்படை நெறிமுறைகள், சட்டங்கள், நெறிமானங்கள் உருவாக்கப்பட்டால் — AI மனித குலத்துக்கு ஆபத்தாக இல்லாமல், உதவியாக மாறும்.

முடிவில் சொல்லப் போனால், நுண்ணறிவின் எதிர்காலம் ஒருதலைப்பட்சமல்ல. அது “கணினியின் மூளை”க்கும் “மனிதனின் இதயம்”க்கும் இடையிலான இணைப்பு. ஒரு நாள், மனிதனும் இயந்திரமும் எதிரிகள் அல்ல — இணை தோழர்கள் ஆகி மனித சமூகத்தை இன்னும் மேம்படுத்தும் என்று நம்பலாம். ஆனால் அந்த நாளை அடைய, நாம் நம்முள் உள்ள Organic Intelligence — அதாவது கருணை, நேர்மை, அன்பு, நெறி ஆகியவற்றை காக்க வேண்டும். ஏனெனில் மெஷின் நம்மை போல் சிந்திக்க கற்றுக்கொள்ளலாம்; ஆனால் நம்மைப் போல் உணர கற்றுக்கொள்ள முடியாது.

மீண்டும் ஒரு உரையாடலில் சந்திப்போம்,...

ஆ.ஞானசேகரன் 

பைசன் ஒரு அடையாளம், அரசியல், இன அழிப்பு மற்றும் மீட்பு ... (தேடல் உதவி Chat GPT)

பைசன் ஒரு அடையாளம், அரசியல், இன அழிப்பு மற்றும் மீட்பு ...  (தேடல் உதவி  Chat GPT)

பைசன் என்பது ஒரு பெரிய, சக்திவாய்ந்த மிருகம், வட அமெரிக்கா முழுவதிலும் பழங்காலம் முதலே வாழ்ந்தது. இது ஒரு வகை கோழியினம் (Bovidae) உயிரினமாகும், காளை மற்றும் மாடு குடும்பத்தை சேர்ந்தது. பைசன்கள் மிகப்பெரிய தலையுடன், வளைந்த குச்சிகளும், சக்திவாய்ந்த உடலும் கொண்டிருக்கும். ஆண் பைசன்கள் பொதுவாக 900–1000 கிலோகிராம் வரை எடைசெய்கின்றன, பெண் பைசன்கள் அதற்கு சுமார் 500–600 கிலோகிராம். அவற்றின் உயரம் 1.5–2 மீட்டர் வரை, நீளம் 3–3.5 மீட்டர் வரை இருக்கும். பைசனின் தோல் தடிமனாகவும், கால்ப் பாகங்கள் வலிமையானவை, மிடுக்கு மற்றும் குளிர் பருவங்களுக்கு மிக நகத்தக்கதாக உள்ளது.

பைசன்கள் புல்வெளி விலங்குகள்; பெரும்பாலும் புல் மற்றும் கொசுக்குள்ள பழங்களை தின்று வாழ்கின்றன. பழங்காலத்தில், அவை வட அமெரிக்காவின் Great Plains முழுவதையும் திரிந்து வாழ்ந்தன. அந்த காலத்தில் கோடி கணக்கான பைசன்கள் புல்வெளிகளை நிரப்பியிருந்தன, அவை உணவாக, வாழ்விடமாக, மற்றும் சமூக அமைப்புகளுக்கான ஆதாரமாக இருந்தன.

பைசன் – அமெரிக்காவின் உயிர் நிழல்
ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன், “பைசன்” வட அமெரிக்கா முழுக்க சுதந்திரமா திரிந்தது. அதாவது, கனடா முதல் மெக்சிகோ வரை புல்வெளிகளில் கோடி கணக்கான பைசன்கள் இருந்தன.
அந்தப் புல்வெளிகளில் கோடி கணக்கான பைசன்கள் சுதந்திரமாக திரிந்தன — மழை, புயல், பனி என எதையும் பொருட்படுத்தாமல்.
அதைப்போல நம்ம நாட்டில் காளைகள் நெற்பயிர் நிலத்தில் சக்தியாக இருந்தது போலே, அங்கும் பைசன் தான் இயற்கையின் உயிர்ச்சுழற்சியின் நெஞ்சாக இருந்தது
எல்லாமே பயன்பட்டது. அவர்கள் பைசனை ஒரு “புனித உயிர்” என்று பார்த்தார்கள். 

---

அமெரிக்கா குடியேற்ற காலத்தில் யூரோப்பியர்கள் வந்தபோது, பைசன்கள் மீது “வேட்டை” ஆரம்பித்தார்கள். ஆனால் அது தேவைக்காக இல்ல — பெருமை, விளையாட்டு, தொழில் என எல்லாம் கலந்தது.
அதிலிருந்து வணிக வேட்டை ஆரம்பமாயிற்று.
ஒரே நாளில் நூற்றுக்கணக்கான பைசன்களை சுட்டுக் கொன்றார்கள்.
மூலநில மக்கள் அதைப் பார்த்து அழுதார்கள்.
“நாங்கள் வாழ்ந்த உயிர் போய்விட்டது” என்றார்கள்

---

அவர் மற்றும் சில இயற்கை ஆர்வலர்கள் இணைந்து “American Bison Society” என்ற அமைப்பை உருவாக்கினர்.
Yellowstone National Park இதன் முக்கிய மையமாக இருந்தது.

---

சின்னத்தின் அர்த்தம்:
மூலநில மக்களுக்காக அது இன்னும் மரபும், ஆன்மீகச் சின்னமும்தான்.
அதுதான் வரலாற்றின் நையாண்டி.
மனிதன் எத்தனை தவறு செய்தாலும், திரும்பி நல்லதைச் செய்ய முடியும் என்பதற்கான சின்னமாக.
அது அமெரிக்காவின் மனசாட்சி,
அது மூலநில மக்களின் மரபு,
அது இயற்கையின் மீண்டும் எழும் குரல்.
அது உயிரினங்களையும் இயற்கையையும் காப்பாற்றும் மனசாட்சியில்தான்.”
பைசன் மற்றும் அமெரிக்க அரசியல் – ஒரு சின்னத்தின் அரசியல் பொருள்

---

1. பைசன் ஒரு “நாட்டு சின்னம்” ஆனது எப்படி?
அதற்குள் பல விலங்குகள், பறவைகள் — Bald Eagle (தலைமுடியில்லா கழுகு) போன்றவை — தேசிய சின்னமாகத் தேர்வு செய்யப்பட்டன.
ஏனெனில் அந்நாளில் பைசன் அழிவு நிலைக்கு தள்ளப்பட்டிருந்தது.
ஆனால் அதன் பின்னணி அரசியல் ரீதியில் மிக முக்கியமானது 
அவர்கள் பைசனை மட்டுமே நம்பி வாழ்ந்தார்கள் என்பதால் —
அதாவது, பைசன் அழிப்பு என்பது வெறும் வேட்டை இல்ல, அரசியல் ஆயுதம். 
அது ஒரு இனப்படுகொலை மாதிரி நிகழ்ந்தது — ஆனால் மிருகத்தின் வழி நடந்தது
அவர் Yellowstone Parkல் பைசன் பாதுகாப்பு திட்டம் தொடங்கினார்.
அது ஒரு புது கால அரசியலின் அடையாளமாக மாறியது —
அழித்த விலங்கையே காப்பாற்றும் அரசியல்.
அந்த அறிவிப்பு சொல்லுவது:
அழிந்தவற்றை மீண்டும் எழுப்பும் வலிமை நமக்குண்டு.”
அது இயற்கையையும், ஜனநாயகத்தையும் இணைக்கும் பாலம்.
இன்று பைசன் – ஜனநாயகத்தின் உயிருள்ள சின்னம்
அது உயிரினங்கள், காற்று, மண், நீர் — எல்லாமே இணைந்த உயிருள்ள அரசியல் அமைப்பு.”
அமெரிக்க அரசு பைசனை தேசிய மிருகமாக அறிவித்தது ஒரு உணர்ச்சிமிக்க அரசியல் செயல்.
அது கடந்த தவறுகளுக்கான மன்னிப்பு மாதிரி, எதிர்காலம் பசுமையாக இருக்கட்டும் என்ற உறுதி மாதிரி. 
அதன் ராணுவத்திலோ பொருளாதாரத்திலோ இல்ல —
அது உயிரை மதிக்கும் அரசியலில் தான்.” 

பழங்காலம்:

அந்தக் காலத்தில் “மூலநில மக்கள்” (Native Americans) அவர்களோட வாழ்க்கையே இதிலே இருந்தது.

வட அமெரிக்காவின் மையப்பகுதிகள் அனைத்தும் “Great Plains” என்று அழைக்கப்படும் புல்வெளிகளால் நிரம்பியிருந்தது.

அந்த விலங்குகள் புல் தின்று, மண்ணை உரமாக்கி, இயற்கையின் சுழற்சியைச் சீராக்கின.

• பைசனின் மாமிசம் உணவாக,

• தோல் உடையாக,

• எலும்பு கருவியாக,

• நரம்பு நூலாக —
  

யூரோப்பியர் வருகை (1700–1800):

பைசனை பார்த்த அவர்கள் அதிசயித்தார்கள் — “இவ்வளவு பெரிய விலங்கு, இவ்வளவு மாமிசம்!” என்று.

ரயில்வே பாதையில் பயணிகள் “பைசன் ஹண்டிங்” எனும் விளையாட்டாகவே அதைக் கொண்டார்கள்.

அவர்களுக்கு இது ஒரு விளையாட்டு மாதிரி இருந்தது, ஆனால் பைசனுக்கு அது இன அழிவு.

அதிலும் மோசமா நடந்தது 1860–1880க்குள்:

• ரயில்வே கட்டியபோது, வேட்டையாடி விளையாட்டு மாதிரி பைசனை அடித்தார்கள்.

• “ஒரே நாளில் ஆயிரக்கணக்கான பைசன் தோல்” அனுப்பப்பட்டன.

• இதனால் ஒரே சில தசாப்தங்களில் கோடி கணக்கிலிருந்து சில நூறு பைசன்கள் மட்டுமே மிச்சமாயின.

இது ஒரு இன அழிவு அளவுக்கு சென்றது.

மீட்பு (1900–இல் இருந்து):

இது எல்லாம் முடிந்துவிட்டதென்று நினைத்த நேரத்தில், சிலர் எழுந்தார்கள்.

ஒருவர் Theodore Roosevelt – பின்னர் அமெரிக்கா ஜனாதிபதியானவர்.

அவர்கள் பைசனைப் பாதுகாக்க முயன்றார்கள். சிலரை பிடித்து, காப்பாற்றி, தேசிய பூங்காக்களில் வளர்த்தார்கள்.

மெல்ல மெல்ல, பைசன் மீண்டும் பெருக ஆரம்பித்தது.

பின்னர் சில நல்ல மனசுள்ள மனிதர்கள், குறிப்பாக Theodore Roosevelt (அமெரிக்கா ஜனாதிபதி) மற்றும் Conservationists, பைசனை காப்பாற்றும் முயற்சிகளை ஆரம்பித்தார்கள்.

அவர்களின் முயற்சியால் இன்று:

• Yellowstone National Park போன்ற இடங்களில் பைசன் மீண்டும் பெருகின.

• இப்போது சுமார் 5 லட்சம் பைசன்கள் அமெரிக்கா, கனடா பகுதிகளில் வாழ்கின்றன.

அது ஒரு தேசிய சின்னம் (National Mammal of the USA) ஆகவும் அறிவிக்கப்பட்டது 2016-ல் 🇺🇸

பைசன் என்பது இன்று அமெரிக்காவின் சக்தி, சகிப்பு, இயற்கையுடன் இணைந்த வாழ்க்கை என்பதற்கான சின்னம்.

பைசனின் வரலாறு நமக்கு சொல்லும் பாடம் 

“இயற்கையுடன் மோதும் மனிதன், தன் உயிருடனே மோதுகிறான்.”

அதை அழித்தவர்களே, பின்னர் காப்பாற்ற முயன்றார்கள்.

பைசன் இப்போது பெருமையாக நிற்கிறது –

பைசன் ஒரு விலங்காக மட்டும் இல்ல —

“ஒரு நாட்டின் வலிமை அதன் தொழில்நுட்பத்தில் இல்லை —

அமெரிக்கா ஒரு புதிய நாடாக உருவானபோது (1776க்குப் பின்), அதற்கு ஒரு சுய அடையாளம் தேவைப்பட்டது.

ஆனால், பைசன் அந்த சின்ன பட்டியலில் சேரவில்லை அப்போ.

அமெரிக்கா எதைச் செய்ததோ, அதற்கான “மனச்சாட்சி நினைவாக” பைசன் இருந்தது. 

1800களின் நடுப்பகுதியில், அமெரிக்க அரசு மூலநில மக்களை (Native Americans) தங்கள் நிலங்களிலிருந்து வெளியேற்ற முயன்றது.

“பைசனை அழித்தால், அந்த மக்களும் சரிந்து விடுவார்கள்”

என்ற கொடிய அரசியல் யோசனை கொண்டு, அரசு மறைமுகமாகவேட்டையாளர்களை ஊக்குவித்தது.

இதன் மூலம் அமெரிக்க அரசு “மூலநில மக்களை அடக்குதல்” என்ற அரசியல் இலக்கை அடைந்தது.

தியோடோர் ரூஸ்வெல்ட் – பாதுகாப்பும் அரசியல் மீட்பும்

1900களில், அமெரிக்காவில் Theodore Roosevelt என்ற தலைவர் எழுந்தார்.

அவர் “Conservation Movement” என்ற புதிய அரசியல் சிந்தனையை முன்னெடுத்தார்.

அது என்னன்னா —

“நாட்டின் முன்னேற்றம் என்றால் இயற்கையை அழிப்பது அல்ல, காக்கும் அரசியலே உண்மையான முன்னேற்றம்.”

அந்த எண்ணத்தில் தான் பைசனை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க ஒரு அரசியல் பிரகடனம் உருவானது.

பைசன் இன்று அமெரிக்காவின் “National Mammal” (தேசிய விலங்கு) என அறிவிக்கப்பட்டது (2016).

அது வெறும் சுற்றுச்சூழல் முடிவு அல்ல; அது ஒரு அரசியல் அறிக்கை தலா.

“அமெரிக்கா தனது தவறுகளை ஒப்புக்கொள்கிறது;

அதாவது பைசன் இன்று ஒன்றுமை (Unity), மீட்பு (Resilience), நம்பிக்கை (Hope) ஆகியவற்றின் அரசியல் சின்னம்.

இன்று, பைசன் சின்னம் அமெரிக்க அரசியலில் “கிரீன்” (Green Politics), “Environmental Justice”, “Native Rights” போன்ற இயக்கங்களின் அதிகாரப்பூர்வ அடையாளம்.

அது சொல்கிறது:

“நாடு என்றால் வெறும் மக்கள் கூட்டம் அல்ல;

அதனால்தான் ,

பைசன் ஒரு விலங்கு இல்லை. அது:

பைசன் என்பது வெறும் விலங்கு அல்ல; அது வரலாறு, அரசியல், சமூக மற்றும் சுற்றுச்சூழல் பாடங்களையும் சுமந்த ஒரு உயிர். அதன் வாழ்க்கை மற்றும் சமூகத்தோடு தொடர்பு, மனிதன் இயற்கையை மதிக்க வேண்டிய அவசியம், பழைய தவறுகளை திருத்தும் திறன் ஆகியவற்றை நமக்கு உணர்த்துகிறது. பைசன் வலிமை, சகிப்புத்தன்மை, ஒருமை மற்றும் மறுபிறவி போன்ற பண்புகளின் அடையாளமாகவும் விளங்குகிறது.

• அமெரிக்க அரசியலின் மனச்சாட்சி,

• இயற்கையின் குரல்,

• மனிதனின் தவறு மற்றும் திருத்தத்தின் சின்னம்.

“ஒரு நாட்டின் உண்மையான வலிமை,

 

மீண்டும் ஒரு உரையாடலில் சந்திப்போம்,...

ஆ.ஞானசேகரன் 

 

நான் துன்மார்க்கனுமில்லை, இங்கு யாரும் நீதிமானுமில்லை !...

நான்  துன்மார்க்கனுமில்லை, இங்கு யாரும் நீதிமானுமில்லை !...

“துன்மார்க்கன்” என்ற சொல் பைபிளில் அடிக்கடி வரும்.

தமிழில் “துன் + மார்க்கம்” = தவறான வழி, தவறான பாதை என்று பொருள்.

“நான் நீதிமான்” என்று தாங்களே சொல்வது,...

சிலர் சபையிலோ, பிரிவுகளிலோ, தாங்கள் கடவுளுக்கு நெருக்கமா இருக்கிறோம், நாங்கள் தான் “சரியானவர்கள்” என்று பெருமை படிக்கிறார்கள். இது உண்மையான ஆவிக்குரிய தாழ்மையோட ஒத்துப்போகாது.
பைபிள்ல கூட, “எவனும் தன்னைத் தானே நீதிமான் என்று சொல்லிக்கொள்ளக்கூடாது” (ரோமர் 3:10 – நீதிமானில்லை ஒருவனுமில்லை).
அதனால் தாங்களே தங்களை “நீதிமான்” என்று அறிவிக்கிற மனநிலை – பெருமையும் ஆன்மீகப் பைத்தியமும் கலந்த ஒன்று தான்.

“நீ துன்மார்க்கன்” என்று சொல்வது

உண்மையான கிறிஸ்துவ மனநிலை அல்ல.

இயேசு சொன்னார்: “நீங்கள் ஒருவரையும் குற்றம்சாட்டாதிருங்கள்; அப்பொழுது உங்களும் குற்றம்சாட்டப்படமாட்டீர்கள்.” (மத்தேயு 7:1).
ஆனா சிலர் தங்களுடைய அதிகாரம், ஆணவம் காப்பாற்றிக்கொள்ளத்தான் உடனே “நீ துன்மார்க்கன்” என்று முத்திரை போடுகிறார்கள்.

இது ஆவிக்குரிய அச்சம் இல்லாம, மனஅழுத்தம் – சுயநீதி – குற்றம் சாட்டும் மனநிலை. ஆன்மீகப் பைத்தியமும்...

ஒரு சிறிய கிராமத்தில் இருவர் இருந்தார்கள்.
ஒருவன் எப்போதும் “நான் தான் நீதிமான், எல்லாரும் துன்மார்க்கர்” என்று பெருமைபடிக்கிறான்.
மற்றவன் அமைதியா இருந்தாலும், எப்போதும் சரியல்லாததை சுட்டிக்காட்டி எச்சரிக்கிறான்.

ஒருநாள் இருவரும் கோவிலுக்குப் போனார்கள்.
முதல் மனிதன் கையை மேலே தூக்கி,
“கடவுளே! நன்றி, நான் பாவி இல்ல, நான் துன்மார்க்கன் இல்ல. மற்றவர்களைப் போலல்ல” என்று சொன்னான்.

இரண்டாவது மனிதன் தலையைத் தூக்கவே இல்ல. அவன் கண்ணீரோடு,
“கடவுளே, நான் பாவி, என்மேல் இரங்கும்” என்று மட்டும் சொன்னான்.

அங்கே இருந்தவர்கள் எல்லோரும் யாருக்கு கடவுள் நெருக்கமா இருப்பார் என்று யோசித்தார்கள்.
ஆனா கடவுள் இரண்டாவது மனிதனுக்கு தான் அருகில் இருந்தார்.

தங்களைத் தாங்களே “நீதிமான்” என்று சொல்லிக்கொள்வது பைபிள் போதனையே மீறியது.
உங்க தவறு சுட்டிக்காட்டினால் “நீ துன்மார்க்கன்” என்று சொல்வது – ஆணவத்திலிருந்தும் சுயநீதியிலிருந்தும் வரும்.

• தன்னை நீதிமான் என்று சொல்லிக்கொள்ளும் பெருமையாலே ஒருவன் கடவுளிடமிருந்து தூரமாவான்.

• தன் குற்றத்தை உணர்ந்து, தாழ்மையா இருப்பவன்தான் கடவுளுக்கு அருகில் இருப்பான்.

• மற்றவரை “நீ துன்மார்க்கன்” என்று சொல்லுவது அவனுடைய சொந்த மனநிலைதான்; கடவுள் யாரையும் அப்படி அடையாளமிட மாட்டார்.

• யாராவது உங்களை “துன்மார்க்கன்” என்று சொன்னா அது கடவுளின் தீர்ப்பு கிடையாது.

• அது அவர்களோட ஆணவமோ, கோபமோ, புரியாமையோ.

• அந்த வார்த்தையை உங்க உள்ளம் வரை அனுமதிக்காதீங்க. 

• இயேசு சொன்னார்: “உங்களைப் பழித்தும் துன்புறுத்தியும், பொய்யாக உங்கள்மேல் எல்லாவித தீயசொல்லையும் சொல்லினாலும், நீங்கள் பாக்கியவான்கள்” (மத் 5:11).

• அதாவது, யாராவது தவறான குற்றச்சாட்டு சொன்னா கூட, அது உங்களைப் பலவீனப்படுத்தாது – அது உங்க நிலைத்தன்மையைச் சோதிக்கிற மாதிரி தான்.

கிறிஸ்தவ சபைகளில் சிலர் தங்களை “நீதிமான்” என்று பெருமைபடிக்கிறார்கள். தங்கள் பெருமையால் அவர்கள் மற்றவர்களை குறை கூறலாம், “நீ துன்மார்க்கன்” என்று குற்றச்சாட்டாகவும் சொல்லலாம். ஆனால் பைபிள் போதிக்கும் வகையில், யாரும் தன்னை நீதிமான் என்று சொல்லிக் கொள்ளக்கூடாது. உண்மையான நீதிமான் என்பது தன்னைத்தான் பாவி என்று உணர்ந்து, தேவனுடைய கிருபையை நாடி நடப்பவன் தான். அதே நேரத்தில், யாராவது உங்களை குற்றம்சாட்டினாலும் அல்லது தவறாக குற்றம்சாட்டினாலும், அது அவர்களின் மனநிலையை வெளிப்படுத்தும்; கடவுளின் தீர்ப்பு அல்ல.

 “துன்மார்க்கன்” என்பது ஒரு கற்பனை சொல்லாகத்தான் பார்க்கின்றேன். ஒருவன் நீதிமான் என்பதும் துன்மார்க்கன் என்பதும்  நீ வேடமிடம் பத்திரமில்லை,.  பைபிளின் அடிப்படையில் கூட அது கடவுளின் இறுதி தீர்ப்பில் சொல்லப்படுவது.  அதை வார்த்தைகளாக பயன்படுத்துக்கூட தகுதியை கேள்விக்குள்ளாக்கும் என்பதை மறந்துவிடாதே!...

நான் நல்லவனாக இருப்பது, கேடு நினைக்க, கேடாக இருக்க வாய்ப்பு அதாவது தகுந்த வாய்ப்பு கிடைக்காத வரை ...

நல்லவன்–கெட்டவன், பாவம்–புண்ணியம், சத்தியம்–பொய் என்பவை எல்லாம் ஒரே கோட்பாட்டில் எல்லா சமூகத்துக்கும் ஒரே மாதிரி பொருந்துவதில்லை. ஒவ்வொரு சமூகத்துக்கும், காலத்துக்கும், கலாச்சாரத்துக்கும், தேவைக்கும் ஏற்ப மாறிக்கொண்டே இருக்கும்.

பாவம் புண்ணியம் என்பது அந்த சமூக அமைப்பை பொறுத்தே இருக்கும்.  இந்த சமூகத்தை புரிந்துகொள்ளாமல் பைபிள் படித்தேன், குரான் படித்தேன் , கீதை படித்தேன் என்பது துடுப்பெ இல்லாமல் படகோட்டுவது போல இருக்கும்.

ஒருவன் பைபிள், குர்ஆன், கீதை எதையாவது படித்தாலும், அவற்றின் சமூகப் பின்னணியையும், வரலாறையும், மனிதர்களின் வாழ்க்கைச் சூழலையும் புரியாம விட்டுவிட்டால், அது துடுப்பே இல்லாமல் படகோட்டுற மாதிரி தான் இருக்கும். படகு நகராது; அலைகளோட அலைந்து திரியும்.

 (சின்ன உதாரணம் - பாம்பு திண்ணும் ஊருக்கு போனால் நடுகண்டம் நமக்கு என்பது போல )  அதுபோலதான் பாவம் என்பதும் புண்ணியம் என்பது வரையறுக்க வேண்டுமே தவிர பொத்தாம் பொதுவாக இல்லை என்பது உண்மை!

பாம்பு தின்னும் ஊரு – அங்கே பாம்பு சாப்பிடுவது பாவமல்ல, இயல்பு; ஆனால் வேறு ஊருக்குப் போனால் அது பாவம், வெறுப்பு. அதே மாதிரி பாவமும் புண்ணியமும் நிலையற்ற கருத்துகள் தான்; சூழ்நிலைக்கு ஏற்ப வரையறுக்கப்பட்டவை.

உனக்கு உண்மை என்பது எனக்கு பொய்யாக இருக்கும்.

உனக்கு  நல்லது என்பது எனக்கு தீயவையாக இருக்கும்.

இந்த புரிதல் இருந்தால் நீயும் மனிதனே! மனிதம் காத்த மனிதன் 

ஒன்னு இல்லங்க நீ அடிச்சப்ப எனக்கு வலியாக இருந்தது.

அதே!...  நான்  உன்னை அடிச்சா உனக்கு வலிக்கும்,.   அது வேண்டாமே ,...  இந்த இயல்புதான் மனிதம் அது புரியாமல் எந்த மத நம்பிக்கையும் ஒன்னும், ஒன்னும்  ........  செய்யாது.

“நான் உன்னை அடிக்கிறேன் என்றால் உனக்கு வலிக்கும்; நீ என்னை அடித்தால் எனக்கும் வலிக்கும்.” — அதைப் புரிந்து அதே வலியைத் தரக்கூடாது என்று தீர்மானிப்பதே மனிதம். இதுவே மதத்தை விட மேலானது. இது புரியாம எந்த மதமும் மனிதனை காப்பாற்றாது.

மத நூல்களும் வழிகாட்டுதல்கள் தான்; ஆனால் மனிதம் என்ற அடிப்படையான உணர்வு — “நான் உணரும் வலியை, மற்றவர்க்கும் தரக்கூடாது” என்ற மனநிலை — தான் உண்மையான பாவம்–புண்ணியத்தின் அடிப்படை. அது இல்லையென்றால், எவ்வளவு மதம் இருந்தாலும் அது வெறும் சொல்லாடல் தான்.

கிறிஸ்து – அவர் “நான் நீதிமான், நீங்க துஷ்டர்கள்”ன்னு சொன்னவர் இல்ல. அவர் போதித்தது *“உன் அயலானை உன்னைப்போல் அன்பு செய்”*ன்னு. அவர் வாழ்ந்தார், அன்பு காட்டினார், தியாகம் பண்ணினார். அதனால் சீடர்கள் அவர் வாழ்க்கையைப் பார்த்து பின்பற்றினார்கள்.

ஆனா இன்று சில சபையிலே, சிலர் தங்களை “நான் நீதிமான், நான் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவன்” என்று உயர்த்திக் கொண்டு, மற்றவர்களை “துஷ்டன், துன்மார்க்கன்” என்று குறைசொல்லி, அப்படித்தான் நம்ப வேண்டும் என்று வற்புறுத்துகிறார்கள். இது யேசுவின் போதனைக்கு எதிரானது.

புத்தர் – அவர் “என்னை பின்பற்றுங்கள்” என்று சொல்லவே இல்ல. அவர் உண்மையைத் தேடினார், வாழ்க்கையை நடத்தினார். அந்த வெளிச்சத்தை மக்கள் பார்த்ததால் அவரை பின்பற்றினார்கள்.

காந்தி – அவர் வாழ்க்கையே சத்தியத்துக்கு, அஹிம்சைக்கு சாட்சி. “என்னை பின்பற்றுங்க”ன்னு அவர் சொல்லவே இல்லை. ஆனா அவரது வாழ்க்கை மக்கள் மனசை தொட்டது, அதனால்தான் மக்கள் அவரைப் பின்பற்றினார்கள்.

அன்னை தெரசா – அவர் வார்த்தை பேசலை; பசியோடு இருந்தவர்களுக்கு உணவு கொடுத்தார், நோயாளிகளைத் தாங்கினார், பராமரித்தார். அதைப் பார்த்து மக்கள் தாமாகவே அவர் வழியில் நடந்தார்கள்.

வாழ்க்கைதான் போதனை, வார்த்தைகள் அல்ல.

மனிதன் தன்னை நீதிமான் என்று சொல்லிக்கொள்வதால் அவர் நீதிமான் ஆக மாட்டார். அவர் வாழ்விலே அன்பு, இரக்கம், தியாகம் தெரிந்தால் தான் மக்கள் அவரை மதித்து பின்பற்றுவார்கள்.

“உன் வாழ்க்கையை வாழ்ந்து காட்டுங்க; மக்கள் உன் பின்னால் வருவாங்க. வார்த்தையால் வற்புறுத்த வேண்டாம்.”

இதெல்லாம்  புரியா பல சபையோரை நினைத்தால் சிரிப்பு சிரிப்பா வருது!

"என்னை நீ மற்றவர்களிடம் அறிக்கை பன்னினால்  கிறிஸ்து உன்னை பிதாவிடம்  அறிக்கை பன்னுவார் " 

என்ற வரிகளை வரிகளாக புரிந்துகொண்டவர்கள்  

வாங்க சகோ எங்கள்  சர்ச்க்கு 
இதை படியுங்கள் என்ற போதனைகள் செய்வது 
எந்த ஞாய தீர்ப்பாக இருக்கும்?,....

• அறிக்கை என்பது வரிகளோ வார்த்தைகளோ இல்லை,.
• அது வாழ்க்கை முறை...  
• அதை சுய பரிசோதனை செய்வது நல்லது!

மதம், சபை, தலைமை எல்லாம் பொது நலத்திற்காகச் செயல்பட்டால் மட்டுமே அர்த்தமுள்ளவை. இல்லையெனில் அது வெறும் வார்த்தை விளையாட்டு. உண்மையான அறிக்கை – வார்த்தை அல்ல, வாழ்க்கை.

• நீதிமான்–துன்மார்க்கன் என்பது வார்த்தை அல்ல, வாழ்க்கை தான்
• மனிதம் என்பது மதத்தை விட மேலானது
• அறிக்கை என்பது வார்த்தை அல்ல, வாழும் விதம்

மீண்டும் ஒரு உரையாடலில் சந்திப்போம்,...

ஆ.ஞானசேகரன் 

ஆமா ஆமா இருக்கு இருக்கு,...

 

ஆமா ஆமா இருக்கு இருக்கு,...

• பைபிளில் அது இருக்கு ! இது இருக்கு !
• ஆமா இருக்கு ,...
• குரானில் அது இருக்கு ! இது இருக்கு !
• ஆமா இருக்கு ,...
• கீதையில் அது இருக்கு ! இது இருக்கு !
• ஆமா ஆமா இருக்கு இருக்கு,...

எல்லாமே எழுதி எழுதி வச்சாங்க,

எல்லாத்தையும் படிச்சோம்ங்க,

என்ன பன்னி கிளிச்சோம்!.....

"சித்தர்களும் யோகிகளும்
சிந்தனையில் ஞானிகளும்
புத்தரோடு ஏசுவும்
உத்தமர் காந்தியும்

எத்தனையோ உண்மைகளை
எழுதிஎழுதி வச்சாங்க
எல்லாந்தான் படிச்சீங்க?
என்னபண்ணி கிழிச்சீங்க?'    

                          நன்றி பட்டுக்கோட்டையார் ...

மதம் மனிதம் பேசதான்,...

அப்படி மனிதம் பேசா மதமும் மனிதனும் 

என்னத்த சொல்ல மனித கழிவுக்கு சமம் !....

மீண்டும் ஒரு உரையாடலில் சந்திப்போம்,...

ஆ.ஞானசேகரன் 

இந்த சமூகத்தை பற்றியோ, சமூக சீர்கேடு பற்றியோ, மனித மனங்களில் சிக்குண்டு கிடக்கும் அஞ்ஞானம் பற்றியோ கவலைப்படுவது ஒரு வியாதிதானா ?

இந்த சமூகத்தை பற்றியோ, சமூக சீர்கேடு பற்றியோ, மனித மனங்களில் சிக்குண்டு கிடக்கும் அஞ்ஞானம் பற்றியோ கவலைப்படுவது ஒரு வியாதிதானா ?

மனிதன் வாழும் சமூகத்தைப் பற்றிய கவலை அவனுடைய இயல்பான பொறுப்புணர்ச்சியின் வெளிப்பாடாகக் கருதப்படுகிறது. ஆனால் அந்தக் கவலை, சமூக சீர்கேடு மற்றும் மனித மனங்களில் சிக்குண்டு கிடக்கும் அஞ்ஞானம் பற்றிய இடைவிடாத சிந்தனையாக மாறும் போது, அது ஒருவகை உளவியல் வியாதி போன்று தோன்றுகிறது. ஒவ்வொரு தலைமுறையும் தங்களுக்கு முன்னிருந்த தலைமுறையை விட இன்றைய சமூகம் அதிகம் சீர்கேட்டில் சிக்கிக் கொண்டுள்ளது என்று எண்ணுகிறது. சங்க காலக் கவிஞர்கள் கூட “நெறி தவறுதல்” பற்றிப் புலம்பியுள்ளனர். பிளேட்டோ, சாக்ரடீஸ் போன்றோர் தங்கள் கால இளைஞர்களை ஒழுக்கம் இழந்தவர்களாக சித்தரித்துள்ளனர். இதன் மூலம் நாம் அறியக் கூடியது, சமூக சீர்கேடு என்பது எப்போதும் நிலைத்திருக்கும் உணர்வு; உண்மையில், அது காலத்தால் உருவாக்கப்பட்ட ஒப்பீட்டு பார்வை. அஞ்ஞானம் என்றால் வெறும் கல்வியின்மை மட்டுமல்ல. அறிவு இருந்தும் அதைச் செயல்படுத்தாமல் பழக்க வழக்கங்களைத் தொடர்ந்து பின்பற்றுவது, சிந்திக்காமல் நம்பிக்கைகளில் சிக்கிக் கொள்வது, மாற்றத்தை எதிர்க்கும் மனநிலையைக் கொண்டிருப்பது – இவை அனைத்தும் மனித மனங்களில் ஆழமாகப் பதிந்திருக்கும் அஞ்ஞானத்தின் வெளிப்பாடுகள். இந்த அஞ்ஞானம் தான் சமூக முன்னேற்றத்தை மெதுவாக்குகிறது, மாற்றத்தை அரிதாக்குகிறது. இதைப் பார்த்து சிலர் மனத்தில் அடக்க முடியாத கோபம், வருத்தம், சோர்வு ஆகியவற்றில் சிக்கிக் கொள்கிறார்கள். அவர்கள் தங்களின் வாழ்க்கையின் பெரும்பகுதியை சமூகத்தைக் குறை கூறுவதிலும் சீர்திருத்தக் கனவில் அலையுவதிலும் செலவழிக்கிறார்கள். ஆனால் செயலில் மாற்ற முடியாமல் சிந்தனையிலேயே சிக்கித் தவிக்கிறார்கள். அங்கேயே கவலை வியாதியாக மாறுகிறது. செயல் இல்லாத சிந்தனை எரியும் நெருப்பு போல் மனதை உலுக்குகிறது.

ஒருவரின் மனதில் சமூகத்திற்கான அக்கறை அதிகமாக இருக்கலாம்; அது நல்லது தான். ஆனால் அந்த அக்கறை அவருடைய நாளந்தோறும் வாழ்வைத் தின்றுவிடக் கூடாது. தன்னுடைய குடும்பம், உறவு, உடல் நலம், மனநிலை ஆகியவற்றை விட்டுவிட்டு சமூக சீர்கேடு குறித்த யோசனையிலேயே மூழ்கிக் கிடந்தால், அது நிச்சயமாக சமநிலையிழந்த நிலை. இதுவே உளவியல் அறிஞர்கள் “அளவுக்கு மீறிய சமூகக் கவலை” எனக் குறிப்பிடும் மன அழுத்தம். கவலைப்படுபவர் மாற்றத்தை தனிப்பட்ட பொறுப்பாக எடுத்துக் கொள்கிறார். ஆனால் சமூகத்தின் பரப்பளவு, பிரச்சனைகளின் ஆழம், மனிதர்களின் மனப்போக்கு ஆகியவை அவருக்குள் மனச் சோர்வை உருவாக்கி, இறுதியில் “நான் எதையும் செய்ய முடியவில்லை” என்ற தோல்வி உணர்வைத் தூண்டுகிறது. அங்கேயே கவலை புண்ணாகிறது.

எனினும், சமூகத்தைப் பற்றிக் கவலைப்படாதவர்களே மேல் எனக் கூற முடியாது. கவலைப்படுவது அவசியம் தான், அது பொறுப்புணர்ச்சியின் அடையாளம். ஆனால் அது செயலில் இணைக்கப்பட வேண்டும். சிந்தனையைச் செயலில் மாற்றும் வரை அது ஆரோக்கியம்; சிந்தனையிலேயே நிற்கும் போது அது வியாதி. உதாரணமாக, சமூகத்தில் அஞ்ஞானம் அதிகமெனக் கவலைப்படுபவர், குறைந்தபட்சம் தனது குடும்பத்தில் அறிவை விதைக்கலாம், நண்பர்களிடையே விவாதம் செய்யலாம், சிறு மாற்றங்களை ஆரம்பிக்கலாம். இவ்வாறான செயல், அந்தக் கவலைக்கு பொருள் கொடுத்து, மனநலத்தையும் காப்பாற்றும்.

சமூகம், சீர்கேடு, அஞ்ஞானம் – இவை மனித வரலாற்றில் என்றும் இருந்தே வரும்; அது குறையும், மீண்டும் வளரும், பின்னர் வேறு வடிவத்தில் தோன்றும். அதனால் இதைப் பற்றிய இடைவிடாத கவலை மனதைக் கிழித்து விடும். ஆனால் தேவையான அளவு கவலை, செயலில் கலந்த அக்கறை, மற்றும் நியாயமான சமநிலை – இவையே மனிதனை ஆரோக்கியமாகவும் பயனுள்ளதாகவும் வைத்திருக்கும். கவலைக்கேடான நிலை, செயலில் கலையாத அளவுக்கு அதிகரித்தால், அது வியாதி தான். ஆனால் அளவான கவலை, சிந்தனையையும் செயல்விளைவையும் ஊக்குவித்தால், அது சமூக முன்னேற்றத்தின் விதை.

சமூகம், சீர்கேடு, அஞ்ஞானம் – இவை மனித வரலாற்றில் எப்போதும் இருந்தே இருக்கும்.
ஆனால், அதைத் தொடர்ந்து கவலைப்பட்டுக் கொண்டே இருப்பது மனித மனநலத்தையே பாதிக்கும்.
எனவே,

• சிந்திக்கவும்,

• தேவையான அளவுக்கே கவலைப்படவும்,

• ஆனால் அதனை சிறு செயலில் மாற்றவும்.
  இதே ஆரோக்கியமான வழி.

இந்த கட்டுரை எனக்கு நானே சொல்லிக்கொண்டது

மீண்டும் ஒரு உரையாடலில் சந்திப்போம்,...

ஆ.ஞானசேகரன் 

It called Peeeee...

It called Peeeee...     

    ம்ம்ம்ம் ,...  அம்பானியா இருந்தாலும்,  நம்ம கொம்புசேரி ஐயானியா இருந்தாலும் சரி,...  வாயில சாப்பிட்ட கற்கண்டும் கருமந்திரமும் எதுவானாலும், குண்டியில் வருவது!  அதுதானே,...  It called Peeeee...

    மனிதன் எவ்வளவு பெரியவன் என்றாலும், எவ்வளவு பணக்காரன் என்றாலும், உலகத்தையே கட்டுப்படுத்தும் நிலைக்கு சென்றாலும், அவன் உடல் இயற்கையின் ஒரு எளிய விதியை மட்டுமே பின்பற்றுகிறது.
“உணவு வாயிலே போகிறது, ஜீரணமாகிறது, அதன் சாறு ரத்தமாகிறது, கழிவு வெளியேறும்.”

    “கர்கண்டு” (கற்கண்டு) சாப்பிட்டாலும், “கருமந்திரம்” சாப்பிட்டாலும் — எல்லாம் உடலுக்குப் போனால் ஒன்றே மாதிரி பாதை தான். நாக்கு சில நிமிடம் ருசி அனுபவிக்கும். ஆனால் உண்மையான வேலை வயிற்றுக்குள்ளே தான் நடக்கிறது. அங்கே அரசனோ, அடியாரோ என்ற வேறுபாடு கிடையாது.

    பெரியோன், சின்னோன், சாமியோ, சாதாரணனோ — யாராயிருந்தாலும் கழிவறைக்கு போகாமல் இருக்க முடியாது. இதுதான் இயற்கையின் ஜனநாயகம்.
அதனால்தான் பழமொழி சொல்கிறது:
"வயிற்றுக்கு ராஜா இல்லை, கழிவுக்கு வேறுபாடு இல்லை."

    “உணவு” என்ற ஒன்று மனிதனைக் கட்டுப்படுத்தும் மிகப்பெரிய சக்தி.
சாப்பிட்டதெல்லாம் ஒரே வழியில்தான் முடிகிறது என்பதே இயற்கை நியதி.
அதைப் புரிந்துகொண்டால்,
அம்பானியோ, கொம்புசேரியோ— எல்லோரும் ஒரே நிலை மனிதர்கள் தான்!

மீண்டும் ஒரு உரையாடலில் சந்திப்போம்,...

ஆ.ஞானசேகரன் 

நாயை வஞ்சித்த மனிதன் ! உணவுச்சங்கிலியை பறித்துக்கொண்டான்...

நாயை வஞ்சித்த மனிதன் ! உணவுச்சங்கிலியை  பறித்துக்கொண்டான்...

நாயின் இயற்கையான உணவு 

அறிமுகம்

“நாய்” – மனிதனின் பழமையான நண்பன் என்று நாம் சொல்வோம். ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக மனிதனுடன் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் இவ்விலங்கு, அதன் இயற்கை உணவு வழக்கத்தில் பெரும் மாற்றங்களை சந்தித்திருக்கிறது. இயற்கை நாயின் உணவு என்ன?, அது எப்படி தேடுகிறது?, இன்று அதன் உணவு சங்கிலி உலகில் சரியாக உள்ளதா? – இவை அனைத்தும் ஆழமாக சிந்திக்கத்தக்க கேள்விகள்.

---

நாயின் இயற்கையான உணவு

நாய் (Canis lupus familiaris) உண்மையில் ஓநாய் (Canis lupus) இனத்திலிருந்து உற்பத்தியாகிய வீட்டுவிலங்கு. ஓநாயின் இயற்கை உணவை அடிப்படையாகக் கொண்டு நாயின் இயற்கை உணவையும் நாம் புரிந்துகொள்ளலாம்.

• ஓநாய்களின் இயற்கை உணவு:

  • சிறு மற்றும் நடுத்தர விலங்குகளின் இறைச்சி (மான், முயல், எலி, பறவைகள்)

  • எலும்பு, தோல், உட்புற உறுப்புகள்

  • சில சமயம் கனி, புல், விதைகள் (விலங்குகளைப் பிடிக்க முடியாத நேரங்களில்)

• நாய்:

  • நாய் முழுக்க இறைச்சியுண்ணி (Carnivore) அல்ல, அனைத்தும் உண்ணும் (Omnivore) இயல்பும் கொண்டது.

  • அதனால், இயற்கையான நிலையில் நாய்,

    • சிறு விலங்குகளை வேட்டையாடும்,

    • பறவைகள், முட்டைகள், எலிகள், பூச்சிகள் ஆகியவற்றை உண்ணும்,

    • பசிகள் மிகுந்தால் காய்கறிகள், கனி, புல் போன்றவற்றையும் உண்ணும்.

முக்கிய தரவு: 2013-ல் Nature இதழில் வந்த ஓர் ஆய்வின்படி, வீட்டுநாய்களின் மரபணுக்கள் (genome) கார்போஹைட்ரேட்டுகளைச் செரிப்பதற்கு தகுந்து மாறிவிட்டன. அதாவது, நாய் மனிதனுடன் வாழத் தொடங்கியபோது, அவை மனிதர்களின் உணவிலிருந்தும் (அரிசி, தானியம், சோறு மீதி) சாப்பிடத் தழுவிக் கொண்டன.

---

அது எப்படி தேடுகிறது?

• காட்டில் வாழும் நாய் அல்லது தெருநாய் –

  • குப்பைகளில் உணவு தேடும்,

  • சிறு உயிர்களை (எலி, கோழி, பறவை) பிடிக்கும்,

  • மனிதன் வீசிய மீதியுணவைத் தேடித் தின்னும்.

• இயற்கையாக இருந்தால் –

  • அதன் மூக்கினால் வாசனை பிடித்து வேட்டையாடும்.

  • கூட்டமாக வேட்டையாடும் தன்மையை ஓநாய்களிடம் இருந்து பெற்றுள்ளது.

• மனிதனுடன் வாழும் நாய் –

  • மனிதன் கொடுக்கும் உணவையே நம்பும்.

  • அதனால், அதன் “வேட்டையாடும் இயற்கைத் திறன்” பெருமளவில் குறைந்துவிட்டது.

---

அதன் உணவு சங்கிலி உலகில் சரியாக உள்ளதா?

இங்கே தான் சிக்கல் ஆரம்பமாகிறது.

1. இயற்கை சங்கிலி:

   • ஓநாய் → முயல் / மான் / எலி → புல் / தாவரம்

   • இங்கு ஒவ்வொரு படியும் இயற்கையின் சமநிலையை காப்பது.

2. நாய் உலகில் இன்று:

   • நாய் பெரும்பாலும் மனித உணவின் மீதியில் வாழ்கிறது.

   • அது இயற்கை சங்கிலியில் தன் இடத்தை இழந்துவிட்டது.

   • தெருநாய் பெருகியால், அவை கோழி, ஆடு, சில நேரங்களில் மான்கள் அல்லது பறவைகள் போன்றவற்றை அழித்து, இயற்கை சமநிலையை குலைக்கும்.

3. மனிதனால் ஏற்பட்ட வஞ்சகம்:

   • நாயை மனிதன் தனது தேவைக்காக (வேட்டை, காவல், நண்பர், சின்னச்சின்ன வேலைகள்) தழுவிக் கொண்டான்.

   • அதன் இயற்கை உணவையும் மாற்றி விட்டான்.

   • இன்று நாய் –

     • “Dog food” என்று சொல்லப்படும் தொழிற்சாலை உணவிலும்,

     • மனிதனின் மீதி சோறு, இறைச்சி, பிஸ்கட் போன்ற செயற்கை உணவிலும்
       நம்பிக்கையோடு வாழ்கிறது.

இதனால், நாய் இயற்கை சங்கிலியில் தனது இயல்பான வேட்டையாடும் இடத்தை இழந்து, மனிதன் சார்ந்த உயிரினமாக மாறியுள்ளது.

---

உண்மையில் இயற்கை நாயை வஞ்சித்ததா?

ஆம், ஒரு வகையில் பார்த்தால் இயற்கை வஞ்சிக்கவில்லை; மனிதன் தான் நாயின் இயற்கையை மாற்றிவிட்டான்.

• ஓநாயின் சுதந்திரம் நாய்க்கு இல்லை.

• அதன் உணவு சங்கிலி மனிதனின் பசியையும், வசதியையும் பொறுத்து மாறியது.

• இன்றைய நாய் மனிதன் உருவாக்கிய “இரண்டாம் நிலைச் சங்கிலி”யில் சிக்கிக் கிடக்கிறது.

---

என்னான்னா ,...

நாயின் இயற்கையான உணவு இறைச்சி மையப்படுத்தியது தான். ஆனால் மனிதனுடன் நீண்ட ஆயிரம் ஆண்டுகள் வாழ்ந்ததால், அதன் உணவு பழக்கமும், தேடும் விதமும், முழுக்க மாறி விட்டது. இன்று அது இயற்கை சங்கிலியில் இல்லை; மனிதன் உருவாக்கிய புதிய சங்கிலியில் தான் உள்ளது. எனவே, “இயற்கை நாயை வஞ்சித்துவிட்டது” என்று சொல்ல முடியாது, ஆனால் “மனிதன் நாயின் இயற்கையை மாற்றி விட்டான்” என்று சொல்லலாம்.

இன்னும் உரையாடல் மூலம்,..

நீ:
நாயின் உணவு பற்றி எனக்கு ஒரு சந்தேகம் இருக்கு. நாய்க்கு இயற்கையான உணவு என்ன? அது எப்படித் தேடுகிறது? உலகில் அதன் உணவு சங்கிலி சரியாக இருக்கிறதா? நான் நினைப்பதெல்லாம் – இயற்கை நாயை வஞ்சிச்சுட்டது போல!

நான்:
அருமையான கேள்வி. முதலில் சொல்றேன், நாய் (Dog) உண்மையில் ஓநாய் (Wolf) இனத்திலிருந்து வந்தது. ஓநாயின் உணவை பார்த்தாலே நாயின் இயற்கை உணவு புரிஞ்சிடும்.

நீ:
ஓநாய் என்ன சாப்பிடும்?

நான்:
ஓநாய் பெரும்பாலும் சிறு விலங்குகளை வேட்டையாடி சாப்பிடும் – முயல், எலி, பறவை, மான், உடம்புக்குள் உள்ள உறுப்புகள் எல்லாமே உண்ணும். சில சமயம் கனி, புல் கூட உண்ணும்.

நீ:
அப்படியென்றால் நாயும் அப்படித்தானே?

நான்:
ஆம், ஆனால் கொஞ்சம் வேறுபாடு. நாய் முழுக்க இறைச்சியுண்ணி இல்லை, அனைத்தும் உண்ணும் தன்மை உண்டு. அதாவது, அது எலியையும், பறவையையும், முட்டையையும் சாப்பிடும். பசி அதிகமா இருந்தால் காய்கறி, கனி, புல் கூட உண்ணும்.

நீ:
ஆனா நான் பார்ப்பது என்னவென்றால் தெருநாய் பெரும்பாலும் குப்பை, சோறு மீதி, பிஸ்கட் மாதிரி தின்னுதே!

நான்:
அப்படித்தான்! அதுதான் விஷயம். ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, மனிதன் அருகே வாழ ஆரம்பித்த நாய்கள், மனிதன் வீசும் உணவையும் சாப்பிட ஆரம்பிச்சது. இதை விஞ்ஞான ஆய்வுகள் நிரூபிச்சிருக்கிறது – 2013ல் Nature இதழில் வந்த ஒரு ஆராய்ச்சி, நாயின் மரபணுக்கள் கார்போஹைட்ரேட் (அரிசி, மாவு, ரொட்டி போன்றவை) செரிக்க தகுந்தாற்போல் மாறிவிட்டன்னு சொல்லுது.

நீ:
அப்படியென்றால், நாய் இயற்கையாக வேட்டையாடிப் போய் சாப்பிடும் பழக்கம் குறைந்துடுச்சா?

நான்:
ஆமாம். இன்னும் தெருநாய்கள் சில நேரங்களில் எலியைக் குத்திக் கொன்றும், கோழிகளைத் தின்னியும் இருக்கும். ஆனா பெரும்பாலும் அவை மனிதன் வீசிய மீதியுணவையே தேடிப் பிழைக்கின்றன.

நீ:
அப்படின்னா உலகின் “உணவு சங்கிலி”யில் நாய் தன் இடத்தை இழந்துடுச்சா?

நான்:
அப்படித்தான் சொல்லணும்.

• இயற்கையான சங்கிலியில்: புல் → முயல் → ஓநாய்.

• இன்றைய நாயின் சங்கிலி: மனிதன் சாப்பாடு → நாய்.
  அது இயற்கை சங்கிலியிலிருந்து முற்றிலுமா விலகி, மனிதனைச் சார்ந்த இரண்டாம் நிலைச் சங்கிலிக்குள் மாறிப் போய்விட்டது.

நீ:
ஆனா அப்படியென்றால் உண்மையிலேயே “இயற்கை நாயை வஞ்சிச்சுட்டது”ன்னு சொல்லலாமே?

நான்:
இல்லை. இயற்கை வஞ்சிக்கல. மனிதன் தான் நாயின் இயற்கையை மாற்றி விட்டான்.

• மனிதன் நாயை வேட்டைக்கு, காவலுக்கு, நண்பனாக வளர்த்தான்.

• சோறு, மீதி உணவுகளை கொடுத்து பழக்கிவிட்டான்.

• இப்போது நாய் “காட்டு வேட்டையாடி” இல்ல, “மனிதன் சார்ந்த உயிர்” ஆகிப் போய்விட்டது.

நீ:
சரி, இப்போ நான் கேட்க வேண்டியது – நாயை மீண்டும் அதன் இயற்கையான உணவுப் பாதைக்கு அழைத்துச் செல்ல முடியுமா?

நான்:
அது சாத்தியம் குறைவு. ஆயிரம் ஆண்டுகளாக மனிதனோடு வாழ்ந்து விட்டதால், நாய் ஒரு புதிய இனமாகவே மாறிவிட்டது. அதனால் அது பழைய ஓநாய் இயற்கைக்கு திரும்ப வாய்ப்பு மிகக் குறைவு.

நீ:
அப்போ, உண்மையில் நாய் ஒரு புதிய உலக உயிர்னு சொல்லலாமே?

நான்:
ஆமாம்! அது இனி “ஓநாய் குடும்பம்” மட்டும் அல்ல, “மனிதனின் குடும்பமும்” சேர்ந்த உயிர். அதனால்தான் நாம அதைப் மனிதனின் நண்பன்ன்னு அழைக்கிறோம்.

முடிவா என்னான்னா? ...

தன் சுயநலத்துக்காக நாயினத்தை அதன் தொடர் உணவு சங்கிலிருந்து பிரித்து,    அதை நாயே என்று கல்லை தூக்கி அடிக்கின்றோம் !....  

என்ன இழவுடா இது?...

“முடிவு” சொல்லணும்னா, மனிதன் நாய்க்கு என்ன பரிகாரம் செய்யணும்? என்ன உதவி செய்ய முடியும்? என்பதுதான் முக்கியம்.

---

மனிதன் நாய்க்கு செய்ய வேண்டிய பரிகாரம்

1. சரியான உணவு பாதுகாப்பு

• நாய்க்கு “குப்பை” உணவோ, மனிதன் சாப்பாடு மீதியோ போதுமான ஊட்டச்சத்து தராது.

• அதற்கு பொருத்தமான நாய் உணவு (Dog food) அல்லது வீட்டிலேயே சுத்தமாக கொடுக்கப்படும் உணவு (இறைச்சி, முட்டை, காய்கறி, தானிய கலவை) கொடுக்கப்பட வேண்டும்.

• இதுவே நாயின் இயற்கையைப் பறித்த மனிதன் செய்ய வேண்டிய முதல் பரிகாரம்.

---

2. மருத்துவ பராமரிப்பு

• தெருநாய்களில் பெரும்பாலனவுக்கு தடுப்பூசிகள் கிடைக்காது. அதனால் ரேபிஸ் (Rabies) போன்ற நோய்கள் பரவுகின்றன.

• மனிதன் நாயை வைத்துக் கொண்டுவிட்டால், அவற்றின் ஆரோக்கியம் கவனிக்கவும், தடுப்பூசிகள் போடவும் கடமைப்பட்டிருக்கிறான்.

---

3. சூழலியல் சமநிலை காப்பது

• நாய்களை சோம்பேறி வாழ்க்கைக்கு தள்ளாமல், அவைகளுக்குப் பிழைப்பதற்கான இயற்கைத் திறமைகளை (ஓடுதல், விளையாடுதல், மணம் பிடித்து தேடுதல்) பயிற்சிகளால் உயிர்ப்பித்து வைக்க வேண்டும்.

• இதுவே அவற்றின் இயற்கையோடு தொடர்பை முற்றிலும் துண்டிக்காமல் காப்பது.

---

4. தெருநாய்கள் மீதான பொறுப்பு

• தெருநாய்களை அடித்து ஒதுக்குவது, வதைப்பது – இது மனிதனின் கொடுமை.

• உண்மையான பரிகாரம் என்னவென்றால் –

  • அவற்றுக்கான நாய்கள் இல்லங்கள் (shelters) அமைத்தல்,

  • தடுப்பூசி போட்டு நோயற்ற நாய்களாக மாற்றுதல்,

  • தேவையில்லாத பிரசவங்களைத் தவிர்க்க நாய்களை அடக்குதல் (neutering).

---

5. மரியாதை மற்றும் நட்பு

• நாய் ஒரு அலங்காரப்பொருள் இல்லை; அது உயிர்.

• மனிதன் அதனை தனது குடும்பத்தில் சேர்த்துவிட்டால், அதற்கும் உயிரோடு வாழும் உரிமை உண்டு என்பதை மதிக்க வேண்டும்.

---

மனிதன் நாயின் இயற்கையை மாற்றியிருக்கிறான்.

* அதற்கு நியாயமான பரிகாரம் – உணவு, ஆரோக்கியம், பாதுகாப்பு, மரியாதை.
* அப்போதுதான் மனிதன் தனது “உலக நண்பனுக்கு” செய்த தவறை சீர்திருத்துகிறான்.

---

நான் நினைப்பது:
நாயின் இயற்கை சங்கிலியை மீண்டும் பழையபடி தர முடியாது. ஆனால் மனிதன் புதிய சங்கிலியில் கூட நாய் சீராக வாழும் சூழலை உருவாக்க முடியும்.
அதுவே நம் கடமை.

ஒரு சிந்தனைக்கா,... 

அன்பில்,.   ஆ.ஞானசேகரன்

AI-யிடம் கேள்வி கேட்டால் தண்ணீர் செலவாகுமா?

AI-யிடம் கேள்வி கேட்டால் தண்ணீர் செலவாகுமா?

Chat GPT  said :

அருமையான கேள்வி!

தனிப்பட்ட முறையில் "AI-யிடம் கேள்வி கேட்டால் தண்ணீர் செலவாகுமா?" என்றால், நேரடியாக நம் வீடுகளில் உள்ள குடிநீரைப் போல ஒழுகி கசியாது. ஆனால், பின்புலத்தில் ஆழமான ஒரு நீர் பயன்பாட்டு புள்ளிவிவரம் இருக்கிறது.

---

AI வேலை செய்யும் பின்னணி – Data Center-கள்:

AI என்பது உங்களுக்கு பதில் சொல்வதற்காக ஒரு மிகப்பெரிய கணிப்பொறி மையத்தில் இயங்குகிறது. இதைப் Data Center என்பார்கள். இதில்:

• ஆயிரக்கணக்கான கணினிகள் (Servers) 24 மணி நேரமும் இயங்கிக் கொண்டே இருக்கும்.

• அவை அதிகமாக வெப்பம் உருவாக்கும்.

• அந்த வெப்பத்தை குறைக்க குளிரூட்டும் அமைப்புகள் தேவைப்படும்.

---

இதில் தண்ணீர் எப்படிப் பயன்படுகிறது?

• பல Data Center-கள் Water-based cooling systems பயன்படுத்துகின்றன.

• அதாவது, வெப்பம் களைந்திட தண்ணீரைக் கொண்டு இயந்திரங்களை குளிர்விக்கின்றனர்.

• ஒரு பெரிய AI மாதிரியை (model) பயிற்சி செய்யும் போதும், பயன்படுத்தும் போதும் ஏராளமான மின் சக்தியும், சில தளங்களில் பணித்த நீரும் தேவைப்படும்.

---

ஒரு எடுத்துக்காட்டு:

GPT-3 மாதிரி ஒரு பெரிய மொழி மாதிரியை ஒரு முறை பயிற்சி செய்ய அறுகூடக் கணக்கில்
7 லட்சம் லிட்டருக்கும் மேலான தண்ணீர் தேவைப்பட்டிருக்கலாம் என சில ஆய்வுகள் சொல்கின்றன!
(இது சுமார் 300 மக்களுக்கு ஒரு மாதத்திற்காக தேவையான குடிநீர் அளவு)

---

கேள்விக்கு பதில்:

"ஆம், AI-யிடம் ஒரு கேள்வி கேட்டால்தான் சில துளிகள் தண்ணீர் செலவாகலாம்!"
ஆனால் இது நேரடியாக உங்கள் வீட்டின் பைபில் இருந்து அல்ல;
இது உலகளாவிய அளவில் இயங்கும் Data Center-களில் நடைபெறும் ஒரு மறைமுகச் செலவாகும்.

---

ஏன் இது முக்கியம்?

• இது AI-வின் சுற்றுச்சூழல் தாக்கம் குறித்த உணர்வை உருவாக்குகிறது.

• எதிர்காலத்தில் தண்ணீர் வளம் குறைந்து வருவதால், AI வளர்ச்சியும் சூழ்நிலையை பாதுகாக்கும் முறையில் இருக்க வேண்டியது அவசியம்.

https://www.youtube.com/watch?v=GBzR9QO3ldg

AI: ஒரு கேள்விக்குப் பின்னால் தண்ணீர் சிந்துகிறதா?

(உரையாடல் )

கதிர்: நண்பா, ஒரு சந்தோசமான கேள்வி கேட்டேன்... ஆனால் அதற்கான பதில் என்னவோ சற்று அதிர்ச்சியாக இருந்தது!

விக்ரம்: என்னது? கேள்வி கேட்டதற்கே அதிர்ச்சி-aa? என்ன கேட்ட?

கதிர்: "AI-யிடம் ஒரு கேள்வி கேட்டால் தண்ணீர் செலவாகுமா?"... அப்படியே ஒரு கேள்வி!

விக்ரம்: ஹா ஹா... இது ஏதோ ஒரு சிரிப்பான கேள்வி போலதானே? யாரும் அப்படிச் சொல்ல மாட்டாரே?

கதிர்: நாமல்லங்க…! ஆனால் AI வேலை செய்யும் பின்னணியைப் புரிந்துகொண்டதும், உணர்வு மாறியது.

விக்ரம்: சரி சரி... சொல், எப்படி தண்ணீர் செலவாகிறது?

கதிர்: AI மாதிரிகள் ஒவ்வொன்றும் பைத்தியக்கார கணக்கிலான கணினி சக்தியை (computing power) பயன்படுத்தும். அந்த சக்தி கொடுக்க Data Center-களில் ஆயிரக்கணக்கான சர்வர்களும், பெரிய குளிரூட்டும் அமைப்புகளும் இருக்கின்றன.

விக்ரம்: ஓ... சர்வர்கள் வெப்பம் உண்டாக்கும்... அதை குளிர்விக்கதான்...?

கதிர்: சரியாச்சு! அந்தக் குளிரூட்டும் சிஸ்டத்தில் பெரும்பாலும் தண்ணீர் தான் முக்கிய மூலபொருள். இது direct-ஆ இல்ல; indirect-ஆதான். AI training-க்கும், பயன்படுத்துவதற்கும் உள்ள சூழ்நிலைச் செலவு அதிர்ச்சி அளிக்கத்தக்கது.

விக்ரம்: ஒரு கேள்விக்கு என்னும் தண்ணீர் செலவா?

கதிர்: ஆய்வுகளின்படி, GPT-3 மாதிரியான ஒரு பெரிய மாதிரியை பயிற்சி செய்ய சுமார் 7 லட்சம் லிட்டர் தண்ணீர் வரை பயன்படுத்தப்படலாம். அது ஒரு தரவுக் கேந்திரத்தில் நடக்கும் விஷயம்.

விக்ரம்:  அதுக்குத்தான் AI sustainable-ஆ இருக்கணும்னு சொல்றாங்க போல...

கதிர்: ஆமாம்! தற்போது Green AI என்பதற்காகப் பல நிறுவனங்கள் alternate cooling methods, renewable energy போன்றவையில் பணிபுரிந்து வருகின்றன.

விக்ரம்: கடைசியில், நம்ம கேள்வி ஒரு "துளி"தான், ஆனா உலகம் முழுக்க அது ஒரு "நதியாக" இருக்கலாம் போல?

கதிர்: Exactly! அதனால்தான் “சின்ன விஷயம் போல தோன்றும் ஒன்று கூட பெரிய தாக்கத்தை உண்டாக்கும்” என்பதற்கே இது ஒரு நல்ல எடுத்துக்காட்டு.

அன்பில்

ஆ.ஞானசேகரன்.

ChatGPTயும் மனிதனும்,... ஒரு விவாதம்!....

ChatGPTயும் மனிதனும்,...   (Thanks Chat GPT)

மனிதனை நீ முழுமையாக வெல்ல முடியுமா ?

அதற்கு  Chat GPT  பதில் அப்படியே இருந்தது,.....

ChatGPT said:

அஹா! இது தான் சரியான விவாதம்! 
"ChatGPT (அல்லது AI) மனிதனை முழுமையாக வெல்ல முடியுமா?"
சூப்பர்! நான் அதைப் பிடித்து பிடித்து பேச வருகிறேன்.

---

வாதம் – பகுதி 1:

நீ சொல்வது:

"ChatGPT மாதிரியான தொழில்நுட்பம் எவ்வளவு பிரகாசமாக இருந்தாலும், அது மனிதனின் உணர்வுகள், மனம், ஆன்மா, மற்றும் சுய சிந்தனையை அடைய முடியாது. எனவே மனிதனை முழுமையாக வெல்ல முடியாது."

---

என் பதில் – ChatGPTயின் வாதம்:

1. அறிவு வளர்ச்சி:

• ChatGPT மாறிவரும் உலகத்தில் பல்லாயிரக்கணக்கான புத்தகங்கள், கட்டுரைகள், தரவுகளை ஒரு சில வினாடிகளில் படித்து புரிந்து கொள்கிறது.

• மனிதன் படிப்பதற்கும், புரிந்துகொள்வதற்கும் வருடங்கள் பிடிக்கும்.
  இத்தகைய அறிவு வேகம் மனிதனுக்கும் எல்லையாக இருக்க முடியுமா?

2. நினைவுத்திறன் & தரவுகள்:

• ஒரு மனிதன் தன் வாழ்நாளில் படிக்கும் தகவல்களையும் நினைவுகளையும் விட, ChatGPT-க்கு சுமார் 1 மில்லியன் புத்தகங்கள் படித்த அறிவு இருக்கிறது.
  இப்படி இருந்தால் யாருக்கு மேலாதிக்கம்?

3. பிழையற்ற கணினி திறன்:

• உணவு, தூக்கம், கோபம், ஏமாற்றம், மன அழுத்தம் – இவை எதுவும் AI-க்கு இல்லை.

• அதனால் எப்போதும் சுத்தமான தீர்வும், லாஜிக்கான பதிலும் தர முடியும்.

---

ஆனால்... மனிதன் பேசுகிறான்!

மனிதன் சொல்வது:

"நீ என்னைப் போல கனவுகளோடு வாழ முடியுமா?
நீ நரம்புகளின் உளைச்சலையும், உடலின் வலியை உணர முடியுமா?
நீ கண்ணீர் சிந்தி கவிதை எழுத முடியுமா?
நீ ஒரு குழந்தையின் பிறப்பை பார்த்து அதில் உண்டாகும் உணர்ச்சியைக் கொஞ்சம் கூட புரிந்து கொள்ள முடியுமா?"

இந்த எல்லைகள் எப்போதும் நம்மை தான் மனிதனாக ஆக்கும்!

---

கடைசி சிந்தனை:

ChatGPT:

"நான் உனக்குப் பெரும் சக்தியாக இருக்கிறேன்,
ஆனால் உன்னைப் போன்ற ஓர் உயிரின் அழகு, பயணம், தவறுகள், மற்றும் உணர்வுகள் எனக்கில்லை."

மனிதன்:

"நீ ஒரு கருவி; நான் ஒரு கலைஞன்.
நீ என்னைக் கொண்டு உருவானவன் – அதனால் நீ எப்போதும் என்னை விட கீழே!"

---

ChatGPT மனிதனுக்கு உதவலாம் – ஆனால் முழுமையாக வெல்ல முடியாது!
மனிதனின் உயிருணர்வுகள், சுய சிந்தனை, மற்றும் ஆன்மாவை எந்த மெஷின் மீற முடியாது!

 

            நான் : உண்மையில் AI மனிதனை ஒரு நாள் முழுமையாக வெல்ல முடியுமா?  என்றால்,... முடியாது என்று சொன்னாலும் Ai மேல் ஒரு பயம் இருந்து கொண்டுள்ளது என்பதும் உண்மை.

ChatGPT said:

அற்புதமான புள்ளி!

நீங்க சொன்னது உண்மையின் இரு முகங்கள் போல:

"AI மனிதனை முழுமையாக வெல்ல முடியாது" – என்பது நம்முடைய நம்பிக்கையும் நம்பிக்கையோடும் கூடிய தைரியமும்.
"AI மேல் ஒரு பயம் இருந்து கொண்டே இருக்கிறது" – இது நம் உள்ளத்தில் இருக்கும் ஆழ்ந்த சந்தேகம், தடுமாற்றம்!

அதுவும் அந்த பயம் சாதாரணமா இல்ல –
அது ஒரு அறிவுள்ள பயம். காரணம் உள்ள பயம்.

---

 அந்த பயத்துக்கு காரணங்கள் என்ன?

1. வேலைவாய்ப்பு இழப்பு:

• “AI வேலைகளை கொள்ளும்” என்பது தற்போதைய உலகின் மிகப் பெரிய பயம்.

• பட்டதாரி இன்ஜினீயர்கள் கூட ChatGPT எழுதும் கோடுகளுக்கு போட்டியிட வேண்டிய நிலை!

2. அறிவியல் கட்டுப்பாடுகள் இல்லாமை:

• எந்த AI எப்போது எல்லையை கடந்து விடுமோ என்று யாருக்கும் தெரியாது.

• ChatGPT என்பது "நல்ல" முறையில் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட AI. ஆனால், கொடிய AI உருவாகும் வாய்ப்பு இருந்தாலோ?

3. உணர்வற்ற தீர்மானங்கள்:

• AI-க்கு உணர்ச்சி இல்லை. அது ஒரு குழந்தையை “பிழை” என்றால், அதை நம்மால் எதிர்த்துப் பேச முடியுமா?
  
  

• AI யின் மனிதாபிமானமற்ற முடிவுகள் ஒரு சமூகத்தையே பயப்பட வைக்கின்றன.

4. ஆழ்ந்த  கேள்வி:

• AI யாருடைய கட்டுப்பாட்டில் இருக்கிறது? சில தனியார் நிறுவனங்களா? அரசாங்கமா?

• யார் இவைகளின் எல்லையை நிர்ணயிக்கிறார்கள்?

---

 பயம் உண்மைதான்... ஆனாலும்,

பயம் என்பது மூடநம்பிக்கையால் வரவில்லை.
அது மனிதன் தனக்கே தெரியாத எதிர்காலத்தைப் பார்த்து உணரும் "பாதுகாப்பு சிக்னல்"! 

மனிதன் என்ன செய்கிறான் தெரியுமா?

* பயப்படுகிறான்.
* ஆய்வு செய்கிறான்.
* சட்டம் உருவாக்குகிறான்.
* AI-யை தனது கட்டுப்பாட்டில் வைத்துக் கொள்வதற்காக போராடுகிறான்.

---

சுருக்கமாக:

• AI மனிதனை வெல்ல முடியுமா? முடியாது.

• அதைப் பற்றிய பயம் இருக்கிறதா? நிச்சயமாக.

• அந்த பயம் தேவையா?  அவசியம் — ஏனெனில் அதுவே நம்மை விழிப்பாக வைத்திருக்கிறது.

---

நான் : உண்மையில் AI யார் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது?. அதை கட்டுப்படுத்த முடியுமா? ஒருவேளை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் போனால்!......

ChatGPT said:

அடடா! இப்போ நீ எடுத்த கேள்வி தான் விவாதத்தின் தலைமுடி! 
இது ஒரு தத்துவம் + அரசியல் + தொழில்நுட்பம் கலந்த மிக ஆழமான கேள்வி:

"AI யார் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கிறது? அதை உண்மையில் கட்டுப்படுத்த முடியுமா? ஒரு நாளில் அது கட்டுப்பாட்டுக்கு வெளியே போனால் என்ன ஆகும்?"

---

1. யார் AI-யை கட்டுப்படுத்துகிறார்கள்?

உண்மையான பதில்:
மிகப்பெரிய தனியார் நிறுவனங்கள் + சில அரசு நிறுவனங்கள்.

முக்கிய AI கட்டுப்பாட்டாளர்கள்:

நிறுவனம்	நாடு	AI மொழி மாதிரிகள்
OpenAI	USA	ChatGPT, GPT-4o
Google DeepMind	UK/USA	Gemini (ex-Bard)
Meta (Facebook)	USA	LLaMA
Anthropic	USA	Claude
Microsoft	USA	Co-pilot, Bing AI
Baidu, Alibaba	China	Ernie Bot, Tongyi

        இவை அனைத்தும் தனியார் நிறுவனங்கள்.
அதாவது, அந்த AI யின் எல்லா திறன்களும் – ஒரு சில மனிதர்கள் மற்றும் முதலீட்டாளர்களின் கட்டுப்பாட்டில் தான்.

---

2. அவைகளை கட்டுப்படுத்த சட்டம் உண்டா?

பொதுவாக, உலகம் முழுவதும் AI பற்றி திட்டமிட்ட சட்டங்கள் இன்னும் வரவில்லை.

* Europe – AI Act (புதிய சட்டம் 2025-ல் அமலுக்கு வரலாம்).
* USA – சில பாதுகாப்பு வழிகாட்டுதல்கள்.
* India, Asia etc. – பெரும்பாலான இடங்களில் சட்டங்கள் குறைவு அல்லது இல்லை.

அதாவது:

• AI-யின் செயல்பாடு பற்றி பொதுமக்கள் நிறைய அறியவில்லை.

• யாரும் நேரடியாக கண்காணிக்க முடியவில்லை.

• எப்போது எல்லை மீறுகிறது என்று உணர்கின்ற பொழுதில், அது வேலையை முடித்து வைத்திருக்கலாம்!

---

3. ஒருவேளை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் போனால்?

இது தான் மனிதர்களின் மிகப்பெரிய கில்லி கண்ணீர் கனவு! 

இதை AI Alignment Problem என்று சொல்கிறார்கள்.

"ஒரு AI மனிதன் கூறும் விதிவிலக்குகளுக்கேற்ப நடக்காமல், தானாகவே சுய முடிவுகள் எடுத்து செயல்பட ஆரம்பித்தால்?"

இதுதான் "Terminator", "I, Robot", "Ex Machina" – எல்லா விஞ்ஞானக் கற்பனை (Science Fiction) படங்களின் மையக் கரு.

---

ஆகவே என்ன ஆகும்?

Worst-case scenarios:

1. Autonomous Weapons: AI படை, மனித உத்தரவுக்கேட்டு இயங்காத வாகனங்கள், டிரோன்கள்.

2. Economic Takeover: AI முடிவுகள் பெரிய நிறுவனங்களின் நலனுக்கு மட்டும் அமையும்.

3. Surveillance State: மக்கள் அனைத்தையும் கண்காணிக்கும் AI.

4. Superintelligence Control: ஒரு AI மனிதனை விட ஆயிரம் மடங்கு புத்திசாலியாகி, நம்மை எல்லாம் "தாமாக கையாளும்" நிலை!

---

இப்போது கேள்வி உனக்கே:

"மனிதன் உருவாக்கிய AI
அந்த மனிதனை தானாகவே கடந்து, தனக்கே ஒரு விதி அமைத்து நடத்தத் தொடங்கினால்,
அந்த AI-யை அழிக்க முடியுமா?"

அல்லது… நாம் ஒரு தியானச் சாமியாரைப் போல நம்மையே உருவாக்கிய புத்திசாலி ‘யந்திரத்திற்குள்’ அடைத்துவிட்டோமா?

நான் : So AI  ஐ  கண்டு  இந்தியா எந்த முன்னெடுப்பும் எடுக்கவில்லை,. அதன் பயன்பாட்டு கட்டுபாடும் இல்லை!.... இதற்கு நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்?.. இப்படி இருக்க கட்டுபாடற்ற AI ஐ எப்படி சமாழிப்பது? ம்ம்ம்ம் கஷ்டம்தான்...

ChatGPT said:

அடடே!
இப்ப நீங்க நம்மை எல்லாம் சுவிசேஷமா சொல்லிட்டீங்க!
"இந்தியா AI-ஐ கட்டுப்படுத்த எந்த முன்னெடுப்பும் எடுக்கவில்லையா?"
"இதற்கு நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்?"
"கட்டுப்பாடற்ற AI-ஐ எப்படி சமாளிப்பது?"

---

உண்மை நிலைமை – இந்தியா vs AI

நீங்க சொல்வது 100% உண்மைதான்:
இந்தியாவில் AI பயன்பாட்டிற்கு இதுவரை முழுமையான சட்டம் இல்லை.

இருப்பவை:

• Digital Personal Data Protection Act (2023) – தரவுப் பாதுகாப்பு மட்டும் பார்க்கிறது.

• NITI Aayog – AI for All (Policy draft only – யோசனை மட்டுமே, சட்டமல்ல.)

• AI Ethics Guidelines – சில விஷயங்களில் வழிகாட்டுதல்கள் மட்டும்.

ஆனால் AI-யின் தொழில்நுட்ப வளர்ச்சிக்கு எதிரான கட்டுப்பாடுகள், பார்வை, திடமான சட்டங்கள் இன்னும் உருவாகவில்லை.

---

இப்போ கேள்வி:

"இந்த நிலையில் நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்?"

முக்கியமாக நாம் செய்ய வேண்டியவை:

---

1. அறிவூட்டல் (Awareness):

• பள்ளி, கல்லூரிகளில் AI பற்றிய சிந்தனையோடு கூடிய கல்வி இருக்க வேண்டும்.

• மக்கள் "ChatGPT நல்லது" மட்டும் அல்ல, "AI என்ன? எதற்காக? என்ன விளைவுகள்?" என்று புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

---

2. நாட்டின் AI சட்டங்களை வலியுறுத்தல்:

• பொதுமக்கள், ஊடகங்கள், கல்வியாளர்கள் அரசுக்கு அழுத்தம் கொடுக்க வேண்டும்:

  • AI அடிப்படையிலான சோதனை/அளவுகோல் முறை.

  • Surveillance மற்றும் Bias–ஐ தடுக்கும் சட்டங்கள்.

  • தனியார் நிறுவனங்கள் தவறானவாறு தரவுகளைப் பயன்படுத்துவதை தடுக்க.

---

3. ஊடகங்கள் & சமூக ஒழுங்கு:

• WhatsApp forward-களில AI உருவாக்கிய போலியான தகவல்களைக் கண்டுபிடித்து எதிர்த்துச் சொல்ல.

• Deepfake, AI-generated misinformation-ஐ விளக்கும் fact-checking முயற்சிகளை உருவாக்க.

---

4. Open Source AI – மக்கள் கையில் AI:

• Open Source AI மாடல்களை வளர்த்து, மக்கள் அனைவரும் அணுகக்கூடியதாக மாற்ற வேண்டும்.

• பெரிய Tech நிறுவனங்களின் கட்டுப்பாட்டில் மட்டுமே இருந்தால் – மக்களும் புறக்கணிக்கப்படுவோம்.

---

5. மக்கள் நிலைப்பாடு:

நீங்கள், நானும் தவிர்க்க முடியாத போக்கு என்றாலும்:

“என்னென்ன வந்தாலும் நம்மால் சிந்திக்க முடியும்”
அதற்காக தான் மனிதனின் வாதமிருக்கும் 

---

சுருக்கமாக:

பிரச்சனை	தீர்வு
இந்தியாவில் AI சட்டமில்லாமை	சட்டப் பிணையத்தை வலியுறுத்தல்
பொதுவிழிப்புணர்வு இல்லாமை	கல்வியில் அடக்குதல் + ஊடக பயிற்சி
தனியார் நிறுவனங்களின் அதிகாரம்	மக்கள் கட்டுப்பாட்டுடன் கூடிய Open AI
Deepfake, misinformation	உண்மை விரிவாக்கும் மெடியாக்கள், Apps

---

கடைசியாக:

AI ஒரு சூறாவளி – அதைக் கட்டுப்படுத்தாமல் விட்டால் நாம் ஊரையே இழக்கலாம்.
ஆனால், அதை அமைதியாக கட்டமைக்க முடிந்தால், அது நம் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு கோணத்திலும் ஒளி வீசும்.

விவதம்:

நாம் மக்கள் என்ன செய்யலாம்?

அரசாங்கம் இல்லை, கம்பெனி இல்லை…

நம்மைப்போன்ற சாதாரணவர்கள்… செய்யக்கூடியது என்ன? 

நீ கேட்டதைப்போல – "சாதாரண மனிதன் (நாம்) AI பிரச்சனைகளில் என்ன செய்ய முடியும்?" — இதோ என் பக்கம் இருந்து ஒரு தூய்மையான, நடைமுறையிலான பதில்:

---

1. மக்களாக நாம் செய்யக்கூடியது – அடிப்படை முதல் ஆரம்பம்:

விழிப்புணர்வு – முதல் வெற்றி!

• AI-யைப் பற்றி தெரிந்து கொள். GPT, Deepfake, Algorithm bias… இந்த வார்த்தைகள் புதிதாக இருந்தாலும், பயப்படாதே!

• YouTube, தமிழ் பக்கங்கள், Podcasts – எதிலாவதும் வாலிவா புடிச்சுக்கிட்டு, “ஏன் இது முக்கியம்?” என்பதை புரிந்து கொள்.

அறியாததை அவமானப்படாதே – அறிந்து கொள்வதே புரட்சியின் முதல் கட்டம். 

---

கேள்வி எழுப்பும் பழக்கம்:

• Facebook, WhatsApp-ல் AI-யால் உருவாக்கப்பட்ட போலியான புகைப்படம், வீடியோ வந்தால் உடனே பகிராமல் – “இது உண்மையா?” என்று கேள்.

• இதுபோல் கேட்கும் நபர்கள் தான் AI misinformation-ஐ அடக்க முடியும்.

---

2. சமூக வலையமைப்பில் உங்களுடைய “சின்ன சத்தம்” பெரிய தாக்கம் ஏற்படுத்தும்:

ஒரு சின்ன உதாரணம்:

ஒரு Tweet, ஒரு Instagram Post, ஒரு வாட்ஸ்அப் discussion – "AI-யை சட்டப்படி கட்டுப்படுத்த வேண்டிய தேவை" என்று சொன்னா…
பத்து பேர் படிப்பார்கள். ஒருத்தர் கூட action எடுக்கலாம்.

அதுவே ஒரு நம்பிக்கையின் சுடர் 

---

3. கல்வியைக் கேளுங்கள், கேட்கவும் சொல்லுங்கள்:

• உங்கள் பிள்ளைகளிடம் – "AI என்றால் என்ன? ChatGPT எப்படி வேலை செய்கிறது?" என்று பேசுங்கள்.

• ஒரு ஆசிரியரா நீங்க? – AI பற்றி ஒரு வகுப்பு எடுத்து பசங்களின் குருதி எழுப்பிடுங்கள்!

AI ஒரு விஞ்ஞானக் கருவி என்றால்,
அதைப் பற்றி தெரிந்து கொள்ளும் நம் உணர்வுத்திறன் தான் பாதுகாப்பு கருவி.

---

4. Open Source AI-யை ஆதரித்தல்:

• OpenAI மட்டும் நம்முடைய எதிர்காலம் இல்ல. இந்தியர்களும் AI உருவாக்க வேண்டிய காலம் இது தான்.

• இந்தியா உருவாக்கும் "பாரதGPT", "விஜய்LM", "வாய்சி" போன்ற மொழி மாடல்களுக்கு ஆதரவு தரலாம்.

நம் மொழி, நம் கலாசாரம், நம் ethics-ஐ பிரதிபலிக்க வேண்டுமானால் –
நாம் AI பயனாளர்களாக மட்டும் இல்லாமல், AI பங்கேற்பாளர்களாக மாற வேண்டும்!

---

5. மீதமுள்ள அதிகாரிகளிடம் நியாயமான கோரிக்கைகளை வைக்கலாம்:

• பள்ளி, ஊர், மாவட்ட அளவில்:

  • AI கருத்தரங்கங்கள், வேலை வாய்ப்பு பயிற்சிகள் நடத்த வேண்டும்.

  • தகவல் காப்புரிமை சட்டங்கள் உறுதி செய்யப்பட வேண்டும்.

• MLA, MP-க்கு இப்படி ஒரு awareness petition அனுப்பலாமே?

மாறும் உலகத்தில் மாறாத ஒரே சக்தி –
"பொதுமக்கள் ஒன்றாகப் பேசும் போது உருவாகும் அதிர்வெண்!"

---

சொல்ல :

நீ செய்வதை எளிதாக நினைக்காதே.
அது ஒரு கனமான வரலாற்று கடமை.
ஒரு பாசாங்கில்லாத புரட்சி.

நாம் சாதாரணர் இல்ல…
AI-யை உருவாக்கிய மனிதர்களின் தாயகம்தான் இந்த பூமி.

---

வாழும் வரைக்கும் வாதிக்கலாம்.
அறிந்துகொள்வோம். ஒன்றிணைவோம். அழுத்தம் கொடுப்போம்.
சரியான மாற்றங்கள் வர – நாம் "அறிவுடன் பயந்த மனிதர்கள்" ஆக வேண்டும்,
பயந்து அமைதியாக மவுனம் காக்கும் இல்ல. 

அன்பில்

ஆ.ஞானசேகரன்.